Obiekty

[admin]

Programowanie strukturalne przedstawia program jako seriĂŞ procedur, dziaÂłajÂących na danych.
Funkcja jest zestawem specyficznych, wykonywanych jedna po drugiej instrukcji.
Dane sÂą caÂłkowicie odseparowane od funkcji, zadaniem programisty byÂło zapamiĂŞtanie,
ktĂłra funkcja wywoÂłuje inne funkcje, oraz jakie dane byÂły w wyniku tego zmieniane.
G³ównÂą ideÂą programowania strukturalnego jest: „dziel i rzÂądÂź.” Program komputerowy moÂże byĂŚ uwaÂżany za zestaw zadaĂą.
KaÂżde zadanie, ktĂłre jest zbyt skomplikowane aby moÂżna byÂło je Âłatwo opisaĂŚ, jest rozbijane na zestaw mniejszych zadaĂą skÂładowych, aÂż do momentu gdy, wszystkie zadania sÂą wystarczajÂąco Âłatwe do zrozumienia.
Programowanie strukturalne stanowi niezwykle efektywny sposĂłb rozwiÂązywania zÂłoÂżonych problemĂłw. Posiada kilka ograniczeĂą nie pozwalajÂących na bardziej efektywne uÂżywanie kodu.

JĂŞzyk C++ jest zorientowanym obiektowo, pozwala to na zastosowanie w nim trzech zasad charakterystycznych dla programowania obiektowego: hermetyzacjĂŞ (kapsuÂłkowanie), dziedziczenie oraz polimorfizm.
Hermetyzacja(kapsuÂłkowanie) oznacza ukrycie metod w czĂŞÂści prywatnej.
Dziedziczenie to specjalny mechanizm, ktĂłry umoÂżliwia  tworzenie klas pochodnych, czyli bĂŞdÂących niejako rozbudowanÂą wersjÂą klas juÂż istniejÂących.
 Polimorfizm w programowaniu obiektowym oznacza wykorzystanie tego samego kodu do operowania na obiektach przynaleÂżnych ró¿nym klasom, dziedziczÂącym od siebie. Zjawisko to jest zatem ÂściÂśle zwiÂązane z klasami i dziedziczeniem, aczkolwiek w C++ nie dotyczy ono kaÂżdej klasy, a jedynie okreÂślonych typĂłw polimorficznych.
Programowanie obiektowe - pozwala na operowanie w programie strukturÂą ktĂłra nosi nazwĂŞ obiektu.
Obiekt = Dane +Metody.
Dane - (wÂłaÂściwoÂści/ properties) to wartoÂści opisujÂące obiekt, odpowiadajÂą zmiennym w programowaniu strukturalnym. MoÂżna im przypisywaĂŚ wartoÂści za pomocÂą operatora = .
Metody - to funkcje wykorzystywane dla ÂściÂśle okreÂślonych danych.
Obiekt jest elementem pewnej klasy.
W C++ naleÂży na poczÂątku zadeklarowaĂŚ klasĂŞ i dopiero potem obiekty bĂŞdÂące potomkami klasy.


Metoda zstĂŞpujÂąca polega na:
Roz³o¿yÌ ca³y problem na œciœle okreœlone podproblemy i udowodniÌ, ¿e jeœli ka¿dy podproblem jest rozwi¹zany poprawnie, a te rozwi¹zania s¹ po³¹czone w okreœlony sposób, to pierwotny problem te¿ jest rozwi¹zany poprawnie. Proces dzielenia na podproblemy nale¿y prowadziÌ tak d³ugo, a¿ ich rozwi¹zanie mo¿na zapisaÌ za pomoc¹ kilku wierszy w wybranym jêzyku programowania.

[admin]

#include <cstdlib>
#include <iostream>

using namespace std;
class osoba
{protected:
char imie[255], nazwisko[255];
int dlug;
public:
osoba();
osoba(char *aimie, char anazwisko, int adlug){};
private: int wiek;
};

int main(int argc, char *argv[])
{ osoba miecio;
    system("PAUSE");
    return EXIT_SUCCESS;
}
osoba::osoba(){};

W programie przedstawionym wy¿ej napisa³em dwie metody o nazwie osoba. Osoba to równie¿ nazwa klasy. Takie dzia³anie nazywane jest przeci¹¿eniem nazwy metody , kompilator rozpozna w³aœciw¹ metodê na podstawie liczby parametrów.

KolejnÂą nowoÂściÂą jest sposĂłb deklaracji ciaÂła metody. Podobnie jak przy deklarowaniu funkcji w programowaniu strukturalnym ciaÂło moÂżna umieÂściĂŚ przy deklaracji prototypu
(osoba(char *aimie, char anazwisko, int adlug){};) lub poza deklaracjÂą klasy (osoba::osoba(){}).
Wtedy jednak trzeba napisaĂŚ do jakiej klasy przypisana jest dana metoda, sÂłuÂży temu podwĂłjny dwukropek :: . Operator :: nazywany jest operatorem widocznoÂści.

Do ograniczenia dostĂŞpu do danych konieczne jest zadeklarowanie z jakimi zmiennymi ma program do czynienia. IstniejÂą trzy poziomy dostĂŞpnoÂści:
public - oznacza,Âże umieszczone za nim pola i metody sÂą dostĂŞpne w caÂłym programie.
protected - s¹ dostêpne w sposób bezpoœredni, przez u¿ycie operatora wyboru sk³adowej - kropki ( o tym póŸniej) tylko w klasach pochodnych od danej klasy.
private - brak jest bezpoÂśredniego dostĂŞpu do do pĂłl.
JeÂżeli zmienna jest typu public, to moÂżna do niej siĂŞ do niej odwoÂłaĂŚ stosujÂąc wywoÂłanie:
miecio.osoba();

JeÂżeli zmienna jest typu private  lub protected to na zewnÂątrz klasy nie moÂżna tego zrobiĂŚ, trzeba wykorzystaĂŚ metodĂŞ ktĂłra bĂŞdzie typu public, ale o tym póŸniej.

[admin]

ByÂło ciĂŞÂżko sprĂłbujemy trochĂŞ Âłatwiej. ProszĂŞ sobie wyobraziĂŚ,Âże piszemy grĂŞ wojennÂą w ktĂłrej uczestniczÂą pojazdy takie jak czoÂłgi, transportery, samochody pancerne.

Zadeklarujmy zatem klasĂŞ czolg, ktĂłra bĂŞdzie posiadaÂła wÂłaÂściwoÂści : amunicja, predkosc,  odpornosc, strzal.
#include <cstdlib>
#include <iostream>

using namespace std;
class czolg
{public:
        int amunicja;
        int predkosc;
        int odpornosc;
        int strzal;};
int main(int argc, char *argv[])
{
    system("PAUSE");
    return EXIT_SUCCESS;
}
-------------------- wersja z klasÂą transporter ------------------------------------
#include <cstdlib>
#include <iostream>

using namespace std;
class czolg
{public:
        int amunicja;
        int predkosc;
        int odpornosc;
        int strzal;};
class transporter
{public:
        int amunicja;
        int predkosc;
        int odpornosc;
        int strzal;
        int osoby;
        };
int main(int argc, char *argv[])
{
    system("PAUSE");
    return EXIT_SUCCESS;
}

------------------------------------ wersja uproszczona wykorzystujÂąca dziedziczenie -----------
#include <cstdlib>
#include <iostream>

using namespace std;
class czolg
{public:
        int amunicja;
        int predkosc;
        int odpornosc;
        int strzal;};
class transporter :public czolg
{public:
        int osoby;
        };
int main(int argc, char *argv[])
{
    system("PAUSE");
    return EXIT_SUCCESS;
}

[admin]

#include <cstdlib>
#include <iostream>

using namespace std;
class czolg
{public:
         int amunicja;
         int predkosc;
         int odpornosc;
         int strzal;};
class transporter :public czolg
{public:
      int ludzie;};

int main(int argc, char *argv[])
{czolg t34;
transporter rosomak;
rosomak.predkosc=40;
rosomak.ludzie=12;
t34.amunicja=5;
    system("PAUSE");
   
}
------------------- krzaczek, agrest i inne  drzewka---------------------------


#include <cstdlib>
#include <iostream>

using namespace std;
class krzaczek
{public:
         int wysokosc(int x){};};
class ciernisty : public krzaczek{};
class drzewo
{public:
        int wysokosc;};
class lisciast:public drzewo{};       
int main(int argc, char *argv[])
{lisciast brzoza;
brzoza.wysokosc=5;
    system("PAUSE");
    return EXIT_SUCCESS;
}

[admin]

Destruktor i konstruktor.
Programowanie obiektowe wprowadza dwie funkcje peÂłniÂące szczegĂłlnÂą rolĂŞ.
Konstruktor - ktĂłry sÂłuÂży do automatycznego inicjowania obiektĂłw.
Destruktor -funkcja s³u¿¹ca do kasowania obiektu. Kiedy wykorzystywany jest destruktor? Destruktor wykorzystywany jest wtedy , kiedy przed usuniêciem obiektu musz¹ byÌ wykonane pewne dzia³ania, np. usuniêcie z pamiêci danych, wys³anie zapytania, czy u¿ytkownik jest pewien swojego dzia³ania.
Konstruktor tworzy, a destruktor usuwa obiekt i zwalnia zarezerwowanÂą dla obiektu pamiĂŞĂŚ.

Konstruktory i Destruktory domyÂślnie sÂą zawsze funkcjami bezargumentowymi-  czyli nie zwracajÂą rezultatu.
Nazwa Konstruktora jest identyczna jak nazwa klasy do ktĂłrej jest przypisany.
W jêzyku C++ mo¿na przeci¹¿aÌ Konstruktory, nie mo¿na przeci¹¿aÌ Destruktorów.

W jĂŞzyku C++ deklaracja konstruktora nie jest konieczna. W przypadku braku zadeklarowanego konstruktora kompilator jĂŞzyka C++ automatycznie dodaje konstruktor bezparametrowy, ktĂłry niczego nie wykonuje. Brak konstruktora jest jednak pewnym odstĂŞpstwem od reguÂły.
ObecnoœÌ konstruktora, to kompletna klasa.


#include <cstdlib>
#include <iostream>
#include<string>
using namespace std;
class motocykl
{
  int rocznik;
  std::string producent;
  public:
  std::string model;
  motocykl();
  ~motocykl();                                               //DEKLARACJA DESTRUKTORA
};
motocykl::motocykl()
{
  cout<<"Do tej pory  nasz obiekt ma dane: \n";
  cout<<"\n Producent: "<<producent;
  cout<<"\n Rocznik"<<rocznik;
  cout<<"\n Model"<<model;
  cout << "\n Teraz konstruktor nadaje poczatkowe \n";
  cout << " wartosci danym obiektu \n";
  producent="Yamaha";
  model="YZF - R1";
  rocznik=2008;
  cout<<"\n Kostruktor nadal wartosci: \n";
  cout<<"\n Producent: "<<producent;
  cout<<"\n Model: "<<model;
  cout<<"\n Rocznik: "<<rocznik;
}

motocykl::~motocykl() {                               // DEFINICJA DESTRUKTORA
    cout << "\n \n zniszczylem ERLANA";
}

int main(int argc, char *argv[])
{
  motocykl ERLAN;
  cout<<"\n-----------------------";
  cout << "\n zmieniam model";
  ERLAN.model="R6";              //ODWOÂŁANIE SIÊ DO SKÂŁADOWEJ OBIEKTU
  cout << " \n teraz model to: " << ERLAN.model;
  return(0);
}
   
   

[admin]

#include <cstdlib>
#include <iostream>
using namespace std;
class klasa
{ public: char imie[255];
public: char nazwisko[255];
int wiek;
int lpier;
klasa();
~klasa();
};
klasa:: klasa(){cout<<"witaj";};


int main(int argc, char *argv[])
{
    system("PAUSE");
    return EXIT_SUCCESS;
}

[admin]

#include <cstdlib>
#include <iostream>

using namespace std;
class czlowiek{  public: float wiek,masa;
public: czlowiek(){};
~czlowiek(){};};

class kobieta:  public czlowiek{char wyksz;
public: kobieta(){};};
class facet: czlowiek{int sila;};

int main(int argc, char *argv[])
{facet kuba , blizniak1, blizniak2;
kobieta aska, ela, monika;
cout<<endl<<"Podaj wiek= ";cin>>aska.wiek;
    system("PAUSE");
    return EXIT_SUCCESS;
}